Dag van de arbeid

Ondanks het mooie weer zijn we vandaag thuis gebleven. Op de dag van de arbeid moet er immers gewerkt worden. We hebben dan ook de hele dag besteed aan het grondig opruimen van onze keuken. Heel wat overtollig keukengerief is naar de kelder verhuisd en vandaar gaat het morgen naar de kringloopwinkel of het stort. Tijdens de werkzaamheden zijn twee glazen en een deksel van een suikerpotje gesneuveld. Helemaal niet erg. Glazen hebben we genoeg en over de suikerpot hoeven we ons hoofd niet meer te breken: hij mag mee naar het stort.
Tussendoor luisterden we naar de fab 50 waar tot mijn verontwaardiging Madonna op de tweede plaats stond (Like a virgin) en tot onze verwondering Edith Piaf op de eerste plaats. Voor mij was de top Aretha Franklin (nr 3 in de Fab 50). Op I say a little prayer hebben we een dansje gedaan. We waren in een romantische bui nadat ik als gevolg van een elleboogstoot tegen de deurklink, flauwviel in Els’ armen. Echt waar.
Een kleine keuken heeft zo haar voor- en haar nadelen. Toch droom ik nog steeds van een grote keuken. Alleen vrees ik dat we dan helemaal in de keuken gaan wonen. Zoals we nu eigenlijk ook al doen.
Tegen het einde van de werkdag, zo rond 5 uur, dronken we, tevreden van de gedane arbeid, een kop koffie aan onze piepkleine keukentafel. In het radionieuws hoorden we Freya Van den Bosch uithalen naar Polen, waar de regering een beroepsverbod aan holebi’s wil opleggen. Een beetje verbijsterd keken we elkaar aan. Polen is niet eens zo ver hiervandaan. En nu maar hopen dat Europa hier snel wat aan doet.