Nu ik een website en een weblog heb, moet er geschreven worden. Gelukkig is mijn lezerspubliek op dit moment nog erg beperkt. Ik kan me nog steeds permitteren om wat te in het rond te schrijven. Binnenkort is dat gedaan. Ik heb een duidelijk beeld van wat er op mijn blog moet komen. En ik weet nu ook hoe ik mijn inspiratie kan activeren. Want het komt niet altijd vanzelf. Soms krijg ik een gebeurtenis of een scène zomaar cadeau. Meestal heb ik dan net geen pen en papier bij en tegen de tijd dat ik thuis ben is het beeld al half vervaagd, en ben ik te moe en te afgeleid om nog te gaan schrijven.
Mijn excuus van de afgelopen jaren was een gebrek aan context, aan een kader. Ik had geen inspiratie, heet dat. Af en toe een losse flodder, maar geen verhalen meer.
En nu heb ik plots een heel project. En straks een heus lezerspubliek.
Ik zal naar buiten moeten, observeren, focussen en vooral pen en papier meenemen. Ik zal mij schrijftijd moeten toe-eigenen. En dat laatste is misschien nog het moeilijkste.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment